Test Kiriku na wojownika - Kamienne Kręgi

Inre

Inre zamyślił się. Podczas odpowiedzi wilka patrzył gdzieś ponad jego barkiem. Słuchał jednak jego słów. Mrukną cicho w zadumie.
-To zaprezentuj swoją technikę polowań.
Dał mu wolną "łapę" jeśli chodzi o zwierzynę. Obserwował go uważnie.

Kiriku

Kiriku rozejrzał się w około. Wysilił wzrok i słuch.
Zdziwił się i spojrzał w oczy Inre.
-A widzisz gdzieś tu jakąś ofiarę nie licząc kruków.
Ich nie sztuka żadna złapać.
Okrążył wojownika rozglądając się raz jeszcze myśląc.
-Może chodzi ci o ciebie? Nikogo innego ani niczego innego
nie widzę tutaj.

Inre

Inre zdziwiła ta odpowiedź. Od wojownika oczekuje się pomysłowości i zaradności?
-No i co teraz?- spytał ironicznie. Miał nadzieję, że wilk coś wymyśli bo inaczej jego szanse na zdanie testu znacznie zmaleją, a jego celem było wyszkolenie jak najlepszych wojowników.

Kiriku

Kiriku wstał zamyślił się przez chwile. Nie wiedział czego oczekuje wilk.
Miał nadzieje, że nie zrobi żadnego błędu.
-Wiesz mam nadzieję, że nie zrobię ci krzywdy.
Okrążył wilka ostrzegając go tymi ruchami, nadchodzący atak
na wojownika. Rzucił się na niego od przodu, ponieważ takie
zaatakowanie uznał za wyzwanie. Jedną łapą chwycił za klatkę
piersiową basiora a drugą za kark tym sposobem przygwożdżając
go do ziemi, następnie ścisnął ucho przeciwnika kłami dzięki
temu zyskał niezwykłą przewagę nad samcem. Po wykonaniu następujących czynności położył się na wilku ubezwłasnowolniając
Inre.

Inre

Gdy wybrzmiały ostatnie słowa wilka, Inre uśmiechną się kpiąco. Stał ze stoickim spokojem, oczekując szarży. Nie bronił się. Chciał sprawdzić siłę i taktykę kandydata na wojownika. Kiedy już leżał na plecach nie wytrzymał i zaśmiał się w głos. Był to śmiech zimny i nieprzyjemny. Jednym ruchem strącił "napastnika" z siebie. Przeskoczył nad nim i podciął mu łapy. Zacisnął pazury na krtani Kiriku. Wzmocnił uścisk i puścił gardło wilka. Odszedł kawałek i spacerował przez chwilę. Milczał.

Kiriku

Kiriku szybko odtrącił łapy przeciwnika z szyi.
Wstał i okrążał przeciwnika. Nie wiedział co dalej.
Wyszczerzył kły choć dalej był spokojny.
Szybkim ruchem przerzucił cały swój ciężar na Inre.
Tym sposobem uwalił wilka na ziemie. Ściskając
kłami jego pysk. Wystarczyłby mocniejszy uścisk
i złamałby szczękę basiorowi.
Po czym odskoczył od niego siadając na ziemi.
-Tyle wystarczy? Czy coś jeszcze mam uczynić?

Inre

-Nie to wystarczy- rzekł lekko zdegustowany drugim atakiem. -Myślę, że Twoje umiejętności są wystarczające na otrzymanie rangi wojownika.
Po tych słowach odszedł w przeciwnym kierunku. Jego myśli błądziły gdzieś po najgłębszych zakamarkach jego umysłu.

Nivera

Akceptuję. Gratuluję!