Jaskinia pod wodospadem.

Kirken

Podniosła głowę na nowy dźwięk. Jej oczom ukazała się wilczyca. "Koniec spokoju" Jeśli okaże się rozgadana, to z łatwością zacznie rozmowę z Arise, a cisze szlak trafi. Przyjrzawszy się nieznajomej znów spojrzała w ciemność. Z chęcią poszłaby w głąb jaskini, ale chciała poznać jak najwięcej nowych znajomych. Znajomości zawsze mogły się przydać. Położyła łeb na łapach, a jej lodowaty wzrok padł na obcą. czekała aż Arise zacznie rozmowę z tamtą.

Arise

Arise przestraszyła się ogromnie i zerwała z miejsca na widok wchodzącego tu wilka. Otworzyła oczy ze zdumienia i nastroszyła sierść. Wkrótce jednak okazało się, że nie ma się czego bać.
- Nie rób tak więcej - rzekła ze strachem w oczach. Nie dało się ukryć, że Arise jest bardzo strachliwa i wszystko co niespodziewane, bardzo ją przerażało. Usiadła na skale starając się opanować emocje. Przyglądała się bacznie Rose i machała ogonem. Wreszcie ktoś znajomy z watahy się trafił i może dopomoże w jej niedoli, którą okazała się być nuda.

Leśna Róża

Rose przyjrzała się uważnie wilczycy.
- Hmm, cześć. - powiedziała nieco sarkastycznie. - Kim jesteś?
Nie czekając na odpowiedź zeskoczyła z kamienia i poczęła podchodzić do nieznajomej.

Kirken

Przyglądała się uważnie poczynaniom nieznajomej. Była chyba znajomą Arise, a przynajmniej należała do tej samej watahy. Straciwszy ostatnie nadzieję na spokój Kirken powoli wstała. Jej ruchy były bardzo ciche. Powoli zeskoczyła z kamienia.
- Idę się rozejrzeć Arise. - rzuciła na odchodne. - Jakby co to po prostu mnie zawołaj.
Ruszyła swoim powolnym marszem w stronę ciemności. Chciała pozwiedzać trochę tę jaskinię. Tyle wspaniałych zapachów i tropów. Automatycznie omijając niestabilne kamienie i małe kałuże. W końcu zniknęła w ciemnościach. Po kilku chwilach usiadła na jakimś kamieniu. Słyszała stąd wilczyce, ale one jej nie. Położyła się i czekała na rozwój sytuacji.

Arise

- Jak się będzie coś dziać to Cie zawołam - krzyknęła - ale nie przewiduję żadnej zadymy - dodała i pomachała Kirken. Usadowiła się wygodnie i na skale i przyglądała się waderze, która z nią została bliżej.
- Wybacz. Sądziłam, że skoro widziałam Cię na terenie naszej watahy muszę Cię znać - rzekła zamyślona - Widocznie Cię z kimś pomyliłam. Nie miej mi za złe mojego roztargnienia. Tak w ogóle to jestem Arise.
Arise zaczęła zamiatać ogonem małe kamyczki znajdujące się na skale. Jej wzrok wbity był w wilczycę i z niecierpliwością oczekiwała odpowiedz.

Leśna Róża

- Nie ma problemu. - odpowiedziała wilczyca. Spojrzała nieco przystępniej na waderę siedzącą obok niej. - Cóż, miło mi Cię poznać. Ja jestem Leśna Róża, ale mów mi Lil lub Rose. - przedstawiła się kiwając głową.
Wadera zamyśliła się przez chwilę. Wiedziała, że nikogo stąd nie zna, więc postanowiła bliżej zaprzyjaźnić się z wilczycą. Przebiegło jej przez myśl, że nieznajoma, która przed chwilą rozmawiała z Arise może stać się jej wrogiem - wyglądała na zirytowaną jej rozmową z nową znajomą.
- Wiesz... może przejdziemy się po jaskini? Wcześniej tu nie byłam a chciałabym poznać trochę to miejsce... - spytała nieśmiało spoglądając z stronę ciemnej jaskini.

Arise

- Miło poznać, mam nadzieję, że już mnie nie będziesz tak straszyć jak ostatnio - wadera ruszyła swój tyłek i zeskoczyła ze skały. Otrzepała się majestatycznie i była gotowa wyruszyć na podbój jaskini. Sama również nie znała za dobrze tego miejsca. Starała się samotnie nie zapuszczać w takie ciemne strony, jednak w grupie była chętna to zrobić.
- Kirken idziesz z nami? - zawołała - Będzie fajne - dodała z uśmiechem i podążyła w głąb ciemnej jamy.

Leśna Róża

Lily zauważyła, że Arise jest podobna do niej samej. Pomyślała, że może ona będzie akceptować jej nieco dziwną naturę wesołej wadery. Z uśmiechem na pysku dołączyła do nowej znajomej.

Kirken

Zaczekała aż wilczyce były na jej wysokości i wtedy wynurzyła się z ciemności. Była bezszelestna i w tej chwili wyglądała trochę jak zjawa.
- Cóż, nic innego nie mam do roboty.
To była jej zgoda. Jeszcze raz przyjrzała się nieznajomej. A więc miała na imię Leśna Róża, a miały mówić do niej Rose. Zeskoczyła z kamienia i ruszyła w głąb jaskini. Sama chciała zwiedzić jaskinie, a towarzystwo wader raczej nie będzie jej przeszkadzało.

Arise

Jaskinia zadawała się być bardziej mroczna i pociągająca im wkraczały głębiej. Zapach porostów i pleśni stawał się wyraźniejszy i bardziej dawał się we znaki. Arise szła ze zwieszonym pyskiem i starała się wyczuć jakiś interesujący zapach. Krople wody dźwięcznie spadały do małych kałuż i robiło się coraz chłodniej.
- O zobaczcie - powiedziała gwałtownie zatrzymując się, nie bacząc czy ktoś idzie za nią - Tam są takie dwa fajne tunele, wybierzmy któryś z nich. Proszę - nalegała, wyglądają przy tym jak mały szczeniak proszący o zabawkę.