Karta postaci Haruno

Haruno

Imię(imiona): Haruno
Wiek: Szczeniak
Rodzina: Haruno urodził się w klanie ''Snów''. Jego matka Hitigo urodziła razem z nim czwórkę szczeniąt. W wieku pięciu miesięcy, wilk ujrzał jak las w którym mieszkali pali się. Jego ojciec Hoshi wypchnął jego i jego brata, przez płomienie, na łąkę do której ogień nie doszedł. Gdy pożarł zgasł Haruno ze swoim bratem Sashi przeszukał teren lasu. Znaleźli tylko naszyjnik, który nosiła ich mama. Dwa miesiące później jego brat spadł z urwiska ratując mu życie.
Wygląd: Wilk jest dość wysoki, ma długie łapy i srebrną, krótką sierść. Jego oczy są mocno czerwone, krwiste. Nosi długą, płową grzywkę, która zakrywa większą część pyska. Ma duże, stojące uszy, skierowane lekko na bok. Głowę nosi nisko, wygląda na nie pewnego siebie. Zazwyczaj ma opuszczoną dolną wargę. Jego kły są proste i śnieżnobiałe.
Charakter: Haruno mimo nie miłych przeżyć i samotności jest dość wesoły. Zawsze stara się uśmiechać do każdego, choć niestety w odpowiedzi często widział pysk wykrzywiony w grymas lub odsłonięte zęby. Nigdy nie przejmuje się rzeczami, które dzieją się wokoło. Jedyne co go w życiu zmartwiło to śmierć rodziców. Niektóre wilki nawet rzucały się na niego biorąc uśmiech za ironie. Nie umiał dobrze walczyć. Kładł się i merdał potulnie ogonem. Kiedy nie wiedział co robić zawsze jego kita była w ruchu, powoli nią merdał. Starał się być potulny. Nie lubił walk, śmierci, krwi. Dotąd nie lubi. Dlatego zawsze ma pokojowe zamiary a jeśli trzeba odchodzi. Mimo wszystko nie jest tchórzem, jeżeli jego życiu by coś zagrażało obronił by się. Potrafił by rozszarpać przeciwnika na strzępy, ale nie chce tego robić. Poza tym jest odporny na ból, nie robi to na nim wrażenia.
Historia postaci: Haruno wcześnie stracił oboje rodziców. Jednak mimo, że to ogień zabrał mu rodzinę, zawsze kochał to zjawisko. Kiedy ojciec przepchnął go przez płomienie, nie czuł bólu w przeciwieństwie do swojego brata. Kiedy byli w górach chciał zajrzeć w dół urwiska. Pochylił się nad nim zaglądając ciekawie. Nagle poczuł, że ktoś ciągnie go do tyłu. Ziemia z urwiska zatrzęsła się i jego brat runął w ciemną otchłań. Haruno zbiegł do niego ścieżką. On umierał. Wilk nachylił się nad nim. - Bracie ... - wyjąkał. Po jego policzku spłynęła łza. - Przepraszam że się tobą dłużej nie zaopiekuje - powiedział Sashi. Teraz kiedy został sam nie wiedział co zrobić. Przez trzy dni nie mógł się ruszyć. Później wyruszył w dalszą drogę. Tego chciałby jego brat. Kiedy był sam potrafił godzinami wpatrywać się w swoje przeciwieństwa. Kiedy miał szansą obserwował jak pali się ogień, jak płynie woda, jak wiatr rozwiewa liście i jak spokojna jest ziemia. Haruno czułobecność czterech żywiołów. Kochał to, że były. W końcu dotarł w te strony. Teraz poczuł, że znajdzie swoje miejsce.