Wataha Wody.

Deina

Jeśli chcesz się zapisać do wody, musisz się liczyć z tym że nie ma odwrotu. Chyba że koniecznie chcesz odejść z pieczęcią wygnańca!

Formularz zgłoszeniowy:

Fushigi

Imię: Fushigi
Proponowana ranga: Chciałbym zdawać na lekarza.
Historia: Fushigi jest jednym z trzech braci którzy przyszli na świat pewnego pięknego, zimowego poranka, kiedy to gałązki drzew okryte były cieniutką warstwą lodu, a słońce delikatnie wychylało się zza chmur. Rodzice samca mieszkali wtedy na wiecznie białych terenach Lodowej Sfery. Nie należeli oni do watahy, wiedli oni błogie życie samotników, beztroskich, nie podlegających niczyim rozkazom, a przede wszystkim - po prostu wolnych. Ich szczeniaki pięknie rosły i jak to samce, powoli zaczynały walczyć między sobą o hierarchie. Hidoi dominował wśród trójki braci - był najsilniejszy i razem z Akumu dręczyli biednego Fushigi. Nie miał on wystarczająco siły aby im się sprzeciwić, więc stał się rodzinnym popychadłem.
Wszystko jednak trwało do pewnego czasu. W owych okolicach pojawiła się przepiękna wilczyca - Kirei. Akumu i Hidoi zakochali się w przybyszce po uszy, lecz nie byli oni dobrzy w okazywaniu uczuć. Fushigi dobrze o tym wiedział i w akcie zemsty postanowił zdobyć serce wadery. Udało mu się - był on bowiem romantykiem, a Kirei bardzo się to podobało. Gniew braci był niezmierzony, próbowali oni nawet zabić wilka, aczkolwiek umknął on tego poprzez ucieczkę. Idealnie znał swoje szanse, więc był to najlepszy możliwy krok. Zostawił wszystko w tamtej krainie.
Wędrował on dość sporo czasu, włóczył się tu i ówdzie aż trafił w te rejony. Spodobało mu się tu i postanowił właśnie tu zaznać chociaż odrobinę szczęścia. Zainteresował się watahą wody.
Charakter: Samiec jest wyjątkowo bezkonfliktowy. Bardzo trudno wyprowadzić go z równowagi, bo zazwyczaj.. wycofuje się. Jest po prostu dość nieśmiały, ale w obronie ważnych dla niego wilków potrafi pokazać pazur. Skryty, cichy, co da się zauważyć przy spotkaniach z nim, zwłaszcza pierwszych, gdzie wilk po prostu 'bada'. Obserwuje i rejestruje zachowania, nie lubi podchodzić pierwszy, nie jest pewny siebie. Niespełniony romantyk, w obliczu samic potrafi łasić się gorzej niż kot, robiąc to pomimo wszystko z klasą. Nie lubi tłoku, zniósłby go tylko wśród swoich przyjaciół.
Pomimo wszystko wilk nie jest taki dobry. Ma coś ze swoich braci i rodziców, którzy są źli, nie dobrzy i kochają knuć. Co jakiś czas zdarzy mu się wprowadzić w życie jakąś niecną gierkę, ale naprawdę trzeba mu się uprzykrzyć.
Nie zniósłby ograniczenia wolności. Mógłby być w watasze, ale nie chce. Kwestia dość prosta - nie lubi jak mu rozkazują.
Ma w sobie coś z realisty, ale nie stąpa twardo po ziemi. Non-stop buja w obłokach, nie potrafi się skupić na jednej rzeczy, bo ciągle jakieś myśli odwracają jego uwagę.
Wierzy, że kiedyś będzie lepiej.
Dlaczego akurat ta wataha?: Bo Fushigi kocha wodę. Ponad to, jest cichy i spokojny. Nie jest zły, nie nadaję się na wojownika, więc nie bardzo interesowała go Wataha Ognia która kojarzyła mu się głównie z walką. Nocy również go nie zainteresowała, zawsze w jego oczach była watahą mającą małe zżycie, a nawet jeśli, to nie w takiej formie jakby on chciał.

Deina

Nie będę wredna i nie będę się czepiać.
Przyjęty!

Anahata

Imię: Anahata
Proponowana ranga: Dorastający
Historia: Anahata urodziła się w kochającej rodzinie. Przez pierwsze dni była otoczona miłością i nic jej nie brakowało. Jednak nie trwało to długo. Ojciec wilczycy nie wrócił pewnego dnia z polowań. Jak to możliwe? Nie wiedział nikt. Nikt nie znalazł jego zwłok, nikt o nim nie słyszał. Matka Any za bardzo kochała jej ojca, by żyć dalej bez niego. Anahata ze smutkiem patrzyła, jak matka gaśnie, jednak wiedziała, że nic już nie pobudzi jej do życia. Gdy matka zgasła, Ana postanowiła opuścić miejsce zamieszkania i zacząć nowe życie. Szybko jednak poczuła, że jest jeszcze za słabym szczeniakiem na tak dalekie wędrówki. Poznała wtedy HaDaLoo, wilka samotnika, poważnego, majestatycznego. Traktował ją zawsze z dystansem, ale to on zastąpił jej ojca i zaraził miłością do wody. Anahata w wieku 2 lat opuściła HaDaLoo i przystanęła dopiero tu- w miejscu, gdzie chce być już na zawsze.
Charakter: Anahata jest spokojną i niezwykle wrażliwą wilczycą. Nie jest typem samotnika, ale również nie lubi być w centrum uwagi. Jest nieco zdystansowana do innych, ale sama nie wie dlaczego. Jest tajemnicza i często przebywa we własnym świecie. Napotkane wilki mówiły, że jest otoczona dziwną aurą- lecz sama Ana tego nie odczuwa. Umie zaczarować wilki, ale nie wykorzystuje tego dla potrzeb własnych.
Dlaczego akurat ta wataha? : Ponieważ Anahata kocha wodę i w pełni się jej oddała. Woda to jej ostoja, w której topi wszystkie smutki i z której wychodzi oczyszczona. Woda to nie tylko ciecz- to jest powierzycielka Any, którą wilczyca kocha nad życie. Wataha Ognia odstraszyła Anahatę wewnętrznie, a Wataha Nocy jest dla niej zbyt mroczna. Anahata jest żywiołowa, a jej organizm najlepiej funkcjonuje w jasny dzień. Nienawidzi mroku i smutku.

edit/ zmieniłam charakter, jeśli można.

Przyjęta, przeczytaj Opis Grupy. ~ Deina

Arise

Imię: Arise

Proponowana ranga: dorastający

Historia: Przez pierwszy rok swojego życia Arise wiodła beztroskie życie u boku matki i trójki rodzeństwa: dwóch braci i siostry. Arise nigdy nie poznała swojego ojca ponieważ zaginą w niewyjaśnionych okolicznościach jeszcze przed narodzeniem szczeniaków. Mimo braku jednego z rodziców nic im nie brakowało, dni mijały im na zabawie i nauce polowania. Rodzina mieszkała na górzystym i żyznym terenie, pełnego zwierzyny i krystalicznie czystych źródeł, dlatego ludzie szybko upomnieli się o tą wspaniałą ziemię. Nie wystarczały im pola rozciągające się wokoło wsi, te były już wyjałowione, dlatego czas było szukać lepszych ziem. Arise wraz z rodziną czuli zagrożenie związane z obecnością ludzi dlatego musieli uciekać. Nie było im jednak dane pozostać razem. Kłusownicy już zacierali ręce na myśl o ciepłym futrze. Szybko trafili na ślad wilczej rodziny, lecz udało im się zabić tylko matkę i jednego z braci. Szczeniaki rozdzieliły się i każdy poszedł w swoją stronę. Arise tułała się samotnie przez rok aż w końcu trafiła na te tereny i postanowiła tu zostać.

Charakter: Zwykle radosna i towarzyska, chodź nie lubi być w samym centrum uwagi. Mimo straty matki i brata stara się nie poddawać i nie tracić pogody ducha, rzadko myśli o tym co stało się z jej rodziną. Nie znosi nudy, dlatego zawsze po jej głowie chodzi wiele pomysłów na spędzenie czasu. Na ogół jest spokojna i miła i rzadko wpada w gniew. Nie przepada za samotnością ale czasem lubi postać na uboczu. Jej dziwnym nawykiem jest spanie w najmniej odpowiednich do tego miejscach np. na skałach, stertach gruzu czy gałęzi.

Dlaczego akurat ta wataha? : Arise czuje potrzebę bycia w towarzystwie, po ponad rocznej samotnej podróży. Jest optymistką i często buja w obłokach. Nie lubi wdawać się w konflikty, woli raczej pokojowo rozwiązywać problemy. Jest wyrozumiała i można na niej polegać.

Przyjęta, przeczytaj Opis Grupy. ~ Deina

Jo

Imię: Jo
Proponowana ranga: szczeniak, młody
Historia: Pewna wilczyca znalazła Jo na małej polanie, i zaopiekowała się nią jak własnym dzieckiem. Trzeba wspomnieć, że sama miała wtedy swoje maluchy do wykarmienia, dlatego kolejne kilka cudzych wilczątek sprawiało jej nie lada trud. Pewnej burzliwej nocy, kiedy Jo miała 3 miesiące, rodzinę zaatakowało stado okrutnych wilków. Nie miał ich kto obronić, gdyż ojciec wesołej gromadki wyruszył na polowanie kilka dni przed atakiem. Wyczerpana matka została zabita wraz z 6 dzieci. Jo oraz dwa inne wilczątka zdążyły ukryć się w małej, lisiej dziurze, do której ,,bestie" nie miały dostępu. Następnego ranka, każde z nich poszło w inną stronę.
Jo nie ma dobrych wspomnień związanych z jego przybranym rodzeństwem - nikt jej tam nie lubił, a nawet, zaczęto ją przezywać Przybłędą, chociaż wcale nie była jedynym w tamtej gromadzie, opuszczonym dzieckiem.
Podróżując po lesie, górach i pagórkach przez dwa miesiące, natknęła się na jedną z watah....
Jo dąży do tego, aby w całości poznać swoją prawdziwą historię i prawdziwą rodzinę, nie tą zastępczą. Chce odnaleźć ojca i matkę i być może swoje rodzeństwo. To jej największy cel w życiu.
Charakter: sympatyczna, przyjacielska, uparta, czasami zachowuje się naprawdę jak dorosły wilk, nie lubi, kiedy ktoś bierze ją za chłopca. Wolność to dla niej wszystko, ale wśród miłego dla niej stada czuje się jeszcze lepiej. Często jest nieufna wobec innych i potrafi dopiąć swego - za wszelką cenę. Naprawdę.... W czasach, gdy opiekowała się nią przybrana matka, nauczyła się aby nigdy się nie poddawać i zachować spokój w ciężkich sytuacjach.
Jo uwielbia wspinać się na drzewa i łowić ryby w rzekach [prawie nigdy ich nie zjada, tylko kiedy doskwiera jej okropnie, kilkudniowy głód]. Cudowne również jest dla niej przebywanie wśród wody, najlepiej stawu z wodospadem. Tam czuje się tak odprężająco, kojąco.
Często też ściga się z ptakami i bawi z królikami - których wcale nie przeraża. Wręcz przeciwnie - wzbudza w ich sercach zaufanie. Może to dlatego, że jest [w wielkości] taka jak one. Ale potrafi wzbudzić w innych mieszkańcach lasu również trwogę i strach. Najczęściej w tych mniejszych, bo dziki czy lisy uważają Jo za.. no, właściwie nic. I taka właśnie jest...
Dlaczego akurat ta wataha? : Jo lubi towarzystwo. Jest troch e nie ufna wobec innych, ale to tylko wina jej towarzyszy w kilku pierwszych miesiącach. Wilczątko chce poznać smak normalnego życia wilka.
Lubi tez wodę - strumyk z wodospadem to najlepsze miejsce na zadumę i refleksję. Przebywając wśród miłego towarzystwa i oczywiście wody, czuje się jak by była w innym świecie, lepszym świecie, zapomina o troskach i zmartwieniach - nawet kilka sekund.

Przypałętało się kilka błędów, ale to nic. Przyjęta/przyjęty. ~ Deina.

Sashu

Imię: Sashu

Proponowana ranga: szczeniak

Historia: Po ucieczce przed myśliwymi podróżował kilka dni wzdłuż strumienia. Przy wodospadzie spotkał grupę wilków, które były w trakcie polowania. Od razu ruszył truchtem w ich stronę strasząc sarnę, która stała kilka metrów od niego.Grupa wilków ruszyła za nią, lecz nie zdążyła jej dogonić, była już za daleko. Wilki odwróciły się w stronę Sashu i obwniały go o to, że polowanie zakończyło się porażką. Jednak podszedł do niego jeden z myśliwych i postanowił się zając szczenięciem. Po 1 miesiącu Sashu znowu przeszkodził w polowaniu i został wygnany.

Charakter: Sashu uwielbia też ganiać za ptakami oraz za sarnami, bardzo podobają mu się polowania. Zawsze chciał pozyskiwać nowe znajomości i przyjaźnie. Jest bardzo ciekawy świata oraz bardzo ufny. Sashu uwielbia także wodę, przy niej naprawdę potrafi się zrelaksować i pomyśleć. Jako jedyny z miotu nienawidzi długich podróży, woli odpoczywać przy drzewie czy wodospadzie i rozmyślać nad życiem. Dręczą go 2 pytania: Czy jest życie? Czemu życie jest takie fascynujące?

Dlaczego akurat ta wataha? : Sashu uwielbia zawierać nowe przyjaźnie oraz jest bardzo ufny.Ponadto kocha wode, czuję się z nią powiązany jakąś wieźą , której nie da sie zerwac.

Całość jest bardzo dobra, podoba mi się. Tylko trochę krótkie. Przyjęty. ~ Deina.

Deino · Wysłany: Pią 19:52, 18 Mar 2011 Temat postu:

Imię : Deino

Proponowana ranga: Dorastający

Historia : Deino matkę widziała tylko raz w życiu. Tuż po urodzieniu. Kiedy jej ciotka zobaczyła ją i martwą matkę, wzięła szczeniaka w zęby i zajęła się nią dopóki nie wyrosła i nie nauczyła się samodzielności. Z opowiadań ciotki zrozumiała, że jej ojciec został zabity przez ludzi. Jej ciocia Ray była samotniczką, a więc gdy przygarnęła Deino ona również została samotniczką

Charakter: Nieśmiała, z niebywałym poczuciem humoru. Niekiedy jesy trochę dziwna, gdyż tak została wychowana. Jest energiczna, potrafi zdrowo przyłożyć każdemu, kto ją zdenerwuje. Jest zwinna i szybka.

Dlaczego akurat ta wataha?: Deino potrzebuje towarzystwa. Szuka przyjaciół, a z tego co słyszała to właśnie w tej watasze są bardzo przyjazne wilki. Ma zamiar zaufać komuś. Po raz pierwszy w życiu.

No niestety... twój charakter nie pasuje zbyr dobrze do mojej watahy, bardzo przepraszam, ale nie akceptuję.

Leśna Róża

Imię: Leśna Róża
Proponowana ranga: Dorosła Wink (1)

Historia: Pewnego pochmurnego, deszczowego popołudnia na świat przyszły dwie wilczyce - Leśna Róża i Księżycowa Pieśń. Niestety, pech sprawił, że ich rodzina musiała uciekać przed wrogą watahą, która była mocniejsza i potężniejsza od ich. Wataha Niezrozumienia, widząc, że dwa oseski nie stanowią dla nich żadnego zagrożenia, i wręcz przeciwnie, mogą im się w przyszłości przydać do walki, postanowili je przygarnąć. Dwa miesiące później wadery uciekły od krwiożerczych bestii jakimi byli ich 'zastępczy rodzice'. Postanowiły zamieszkać na drugim krańcu lasy, gdyż słyszały o nim wiele dobrego. W połowie drogi, w pochmurny dzień, bardzo podobny do dnia ich narodzin siostra Lil (Leśnej) oddaliła się od niej na około pół kilometra w poszukiwaniu mięsa na obiad. Nieszczęśliwy wypadek sprawił, że napotkała ona na swej drodze niedźwiedzia z młodymi, który w przypływie adrenaliny rozszarpał ją na strzępy. Od tej chwili Leśna Róża błąka się po świecie próbując przetrwać następny dzień.
Charakter:Wilczyca jest bardzo ciekawa świata i życia. Uwielbia poznawać nowe osoby, zawierać przyjaźnie. Może to banalne, ale kocha rozmawiać. W każdym widzi przyjaciół, najchętniej od razu przyczepiła by wszystkim plakietki 'najlepszy przyjaciel'. Stara się być opiekuńcza, troskliwa, delikatna, choć, jak to w życiu bywa, nie zawsze jej to wychodzi. W momentach, gdy wspomina siostrę robi się drażliwa i wroga, jest zupełnym przeciwieństwem siebie w 'normalnym stanie'.
Pewnego pochmurnego, deszczowego popołudnia na świat przyszły dwie wilczyce - Leśna Róża i Księżycowa Pieśń. Niestety, pech sprawił, że ich rodzina musiała uciekać przed wrogą watahą, która była mocniejsza i potężniejsza od ich. Wataha Niezrozumienia, widząc, że dwa oseski nie stanowią dla nich żadnego zagrożenia, i wręcz przeciwnie, mogą im się w przyszłości przydać do walki, postanowili je przygarnąć. Dwa miesiące później wadery uciekły od krwiożerczych bestii jakimi byli ich 'zastępczy rodzice'. Postanowiły zamieszkać na drugim krańcu lasy, gdyż słyszały o nim wiele dobrego. W połowie drogi, w pochmurny dzień, bardzo podobny do dnia ich narodzin siostra Lil (Leśnej) oddaliła się od niej na około pół kilometra w poszukiwaniu mięsa na obiad. Nieszczęśliwy wypadek sprawił, że napotkała ona na swej drodze niedźwiedzia z młodymi, który w przypływie adrenaliny rozszarpał ją na strzępy. Od tej chwili Leśna Róża
Dlaczego akurat ta wataha? : Lily jest towarzyska i przyjacielska, lubi rozmawiać, śmiać się, uśmiechać. Uwielbia pomagać wilkom w potrzebie, pocieszać. Szuka szczerej przyjaźni.

Akceptuję. Mam nadzieję, że Niv się zgodzi ~ Arise
Chyba raczej Deina powinna się zgodzić :3 No ale cóż - zgadzam się i również (oficjalnie) akceptuję.

Ariana

Imię: Ariana

Proponowana ranga: szczeniak

Historia: Została wychowana przez starszą siostrę. Nigdy nie dowiedziała się co się stało z jej rodzicami. Zawsze gdy pytała o to siostrę, ta próbowała zmienić temat. Kiedy była mała miała wielu przyjaciół, podobnie jak obecnie. Często podróżowała, częściowo na potrzeby siostry. Odpowiadało jej to, gdyż poznawała wiele nowych wilków. Czasem nachodzą ją dziwne myśli, o przyszłości, co będzie gdy jej siostra zniknie. Od jakiegoś czasu zaczęły ją interesować różne zjawiska paranormalne. Zawsze lubiła przypatrywać się wodzie i księżycowi. Uwielbia patrzeć na pełnię księżyca.

Charakter: Ariana jest spokojną i wrażliwą wilczycą. Jest tolerancyjna i wielce towarzyska. Nie lubi być w centrum uwagi, mimo wszystko bywa nieśmiała. Uwielbia towarzystwo innych wilków. Niestety często tłumi w sobie niektóre emocje, którymi powinna się niekiedy podzielić. Przy nieznajomych najpierw zamyka się w sobie, potem jednak zaczyna być otwarta i łatwo zawiera znajomości. Lekko naiwna, ufa zbyt wielu osobom. Bardzo optymistycznie nastawiona na świat, cieszą ją nawet małe rzeczy, które dla innych nic nie znaczą. Jest uparta i zawsze robi to co sobie postanowiła.

Dlaczego akurat ta wataha? :
Jak wcześniej jest wspomniane, Arianę fascynuje woda. Lubi spokój i ciszę. Nie popiera przemocy, woli spokojną rozmowę. Kiedy jest smutna, coś ją dręczy pomaga jej pływanie czy po prostu wpatrywanie się w taflę wody. Nie lubi ognia, on ją wręcz przeraża. Kojarzy jej się z wojną. Czuje się dobrze w nocy, nie pasuje ona jednak zbyt do jej charakteru.